DUMAN BÖLÜMÜ!

Haberin Yok Ölüyorum

Bakma bana öyle derin
İşim olmaz senle benim
Hiç bu kadar sevilmedin
Gözlerinden okuyorum
Haberin yok ölüyorum

Sorma bana nerelisin
Ne içersin ne giyersin
Derdim sana derman osun
Ben gönülden okuyorum
Haberin yok ölüyorum

Azdı yine deli gönül
Üzerine geliyorum
Geçti yine boş bir ömür
Ellerinden öpüyorum
Haberin yok ölüyorum

Haberin yok ölüyorum
Sen gelirken ben gidiyorum
Dermanım yok ölüyorum
Ayrılırken ben içiyorum

---------------------------
HALİMİZ DUMAN
Giderek dağı duvarı aştık
Yardan uzak aleme daldık
Aman aman çaresiz kaldık
Halimiz duman aman

Giderek kanımız zehir dolmuş
Yoldan çıkan kurda yem olmuş
Dost dediğin kalbini soymuş
Halimiz duman aman

Nerede yaşarsan yaşa babam
Sevgi aşk hepsi yalan

----------------------------

Yanibaşımmdan

sevemedim ben bu günü
sevemedim başından
göremedim geçtiğini
yanıbaşımdan, her yanımdan

gelemedim ben oyuna
gelemedim yaşımdan
kovaladım sevdiğimi
yanıbaşımdan, her yanımdan

yaşamadım ben bu günü
yaşamadım inadımdan
göremedim geçtiğini
Yanıbaşımdan, her yanımdan

Ellerin uzanmasın
uzak dursun dedim
sakın dokunmasın
hayal ettiklerim
bana yakışmasın
inancım yok benim

---------------------

Özgürlüğün Ülkesi

Bu ne biçim bahane
Yine düştün petrolün peşine
Bu ne biçim felsefe
Yine sıçtın insanın içine

Özgürlüğün ülkesi
Adaletin temsilcisi
Teröristlerden kurtar bizi

O kadar cana değer mi
Bu kadar acı diner mi söyle
Bu adamlar siner mi
Kafadan seni siler mi söyle

RÖPÖRTAJLAR..

Saçlar Uzamadan İlk Konser Yarın

Elemanlarından ikisi askerden yeni dönen Duman grubu yarın akşam Kuruçeşme Arena'da uzun bir aradan sonra ilk konserini verecek

MELİS ALPHAN

Konumuz röportaj olduğunda biz gazetecilerin deneyimlerimizden öğrendiğimiz ya da meslektaşlarımızdan duyduğumuz bazı cümleler aklımızda yer etmiştir: Sezen Aksu röportaj vermez, Müslüm Gürses eker ve Duman konuşmaz.
Evet, ben de herkes gibi Duman'la konuşamama becerimi gösterdim.
Fark yaratamadım yani.
Bu adamların pazarlamalarını doğru yaptıklarını düşünmüyorum. Onları tanımaya, hayatlarını anlamaya yönelik küçücük bir adım atmaya, bir soru sormaya kalktığınızda sizi enerjileriyle öyle bir itiyorlar ki arkadaki duvara tosluyorsunuz. Arada bir yanıtladıkları oluyor; o da kerhen ve bezgin bir halde.
Vakitlerinin çoğunu evde geçiriyorlarmış.
Şu sıralar günlerini prova yaparak geçirdikleri Mecidiyeköy'deki stüdyoda "Evde ne yapıyorsunuz?" diye soruyorum. "Evde ne yapılır? Sen ne yapıyorsan onu yapıyoruz!" diye yumruk gibi çakıyorlar cevabı.
"Peki" deyip başımı öne eğiyorum.
Duman eğer (damardan müzik röportajı olmadığı sürece) hiçbir gazeteciye konuşmayan değil de, hiçbir yere röportaj vermeyen bir grup olsaydı hakkını teslim ederdim. Bir gizemleri, kabul edilir bir duruşları olurdu. Ama yok, öyle de değiller.
"Peki röportaj yapalım" diyorlar. Sonra soruları saçma buluyor, bunu da hal ve tavırlarıyla bir hayli belli ediyorlar.
O zaman neden röportaj veriyorlar? Daha doğrusu veremiyorlar?
Artık aralarında dalga konusu falan olmuştur herhalde: "Şu gazeteciye nasıl konuşmadık, buna nasıl konuşmadık, ona nasıl konuşmadık... Aman da nasıl konuşamadık..."
Grubun solisti Kaan Tangöze ve gitaristi Batuhan Mutlugil askerden yeni döndü. Aylar sonra ilk konserlerini yarın akşam Kuruçeşme Arena'da verecekler.
Daha önce konserlerde beraber çaldıkları ve onlarla aynı tarihte askere giden davulcuları Alen Konakoğlu uzun dönem askerlik yaptığı için onun yerine, albümlerinde de çalan Cengiz Baysal sahnede onlara eşlik edecek.
Duman yaz boyunca Ankara, Adana, İzmir, Antalya, Bursa ve Denizli gibi birçok ilde hayranlarının özlemlerini dindirecek. 29 Haziran'daki Radar Live Festivali'nin de açılış grubu. Ekim ve kasımda ise İngiltere, Hollanda, Fransa, Almanya, Dubai ve Güney Afrika'daki uluslararası festivallerde çalacaklar.

*Askerde sahneye çıktınız mı?
Kaan Tangöze: Askerliğimi moral ekibinde müzisyen olarak yaptım. Batuhan da jandarmada müzisyen olarak yaptı. Ben Erzurum'daydım. Batuhan Zonguldak'taydı.

*Ne tür şarkılar çalmanızı istediler?
Kaan T.: Kendi şarkılarımızı söyledim.
Batuhan Mutlugil: Her şeyi çaldım. Türk halk müziği, Türk sanat müziği, pop müzik...

*Söz yazıp beste yapma imkanınız oldu mu? Nöbette saatler geçmediğinde belki...
Kaan T.: Olmadı çünkü kafa hep meşgul. Kendi başına kalıp da rahat bir şekilde çalışacak bir ortam yok orada. Hep komün hayatı, hep herkesle berabersin... Zaten bir sürü parça vardı. Beyinde öyle bir ihtiyaç da yoktu. Şimdi onları toparlamak kalıyor bize.
Batuhan M.: Bende de aynı. Orada, bulunduğun yerdeki işlerle kafan meşgul oluyor. Fiziki olarak da yoruluyorsun.

*"Abi beni dinle, yazdığım sözlere bakıver" diyen asker, komutan oluyor muydu?
Kaan T.: Moral ekibinde 11-12 kişiydik. Hepsi çok kabiliyetli müzisyenlerdi. Beraber takılıyorduk.
Batuhan M.: Jandarma daha farklı tabii. Ben de bir sürü değişik müzisyenle çalıştım. Hepsi de gayet iyi çocuklardı. Ama onun dışında "Şöyle bir şiir yazdım, bakar mısın?" diye gelen askerler oluyordu.

*Askerde bazı sabahlar koğuş müzikle uyandırılır. Sizin koğuşta ne çalıyordu?
Kaan T.: Sabahları koğuş nöbetçisi "Koğuş kalk" diye bağırır. Müzik uyanmayanlar için volümlü bir şekilde daha sonradan açılır. Pop müzik çalıyordu genelde. Bir sistem var, CD takıyorlar, radyo da açtıkları oluyor. Bir keresinde üsteğmenin isteği üzerine klasik müzik çalmıştı.

*Geç kalkan insanlar olarak sabahları erken kalkmak zor oluyor muydu?
Kaan T.: Her şeye, her ortama alışıyor insan. Biz de alıştık.

*Ari, Batuhan ve Kaan askerdeyken sen neler yaptın?
Ari Barokas: Valla pek bir şey yapmadım. Çoğunlukla evde çalışarak zaman geçirdim. Yarım yamalak olan parçalarımı toparlamaya çalıştım. Birkaç şey çıktı ama onlara ileriki zamanlarda bakmak gerekecek. Benim için zaman çabuk geçti.

*Kendini yalnız hissettin mi?
Ari B.: Tatil gibiydi. Konser de olmayınca...

*Kafanızı boşaltabildiniz mi biraz?
Ari B.: Benim kafam iyice boşaldı. Şimdi konserlere, her şeye hazırım.
Kaan T.: Oradaki görev ve işlerle kafa dolu oluyor. Başka bir şey pek düşünemiyorsun.

"Müzikte etkileşim normal"
Bir röportajınızda popüler müzikle hiç ilgilenmediğinizi, duymadığınızı söylemişsiniz. Kendinizi nasıl izole edebiliyorsunuz? Hiç mi taksiye binmiyorsunuz? Dilinize sevmediğiniz bir şarkının dolandığı olmuyor mu?
Ari B.: Başka bir şarkı seçip onu mırıldanabilirsiniz. Her tür müziği duyuyorsun, dinliyorsun; güzeli var, çirkini var. Takside, dolmuşta rastlıyorsun. Çok kötüyse kapatırsın, idare ediyorsa dinlersin.

*İlk albümünüzü çıkarırken hayaliniz neydi? Bugünleri tahmin edebilir miydiniz?
Kaan T.: Amaç müziğimizi kaydedip insanlara ulaştırmaktı. Tutup tutmayacağını bilemezsin hiçbir zaman. Biz yaptığımız müziğe güveniyorduk. Anlaşılmak güzel bir şey.

*Türkiye'de olmayan bir tarz yarattınız. "Duman tarzı", "Kaan vokali" diye konuşulur oldu. Ardından çok sayıda taklidiniz türedi. Takip ediyor musunuz?
Kaan T.: Türkçe rock yapıyoruz. Müziğimizde Türk müziğinin içindeki ezgiler var. İçimizden geleni yapıyoruz. Ayrıca, diğer insanlarla aynı duyguları paylaşmamız çok normal. Onlar da Türkçe konuşuyor, Türkçe müzik yapıyorlar. Etkileşim çok normal. Müzik zaten bir etkileşim.

*Farklı bir sound yaratmayı düşünüyor musunuz? Mesela Radiohead "Kid A" albümüyle insanları bir hayli şaşırtmıştı.
Kaan T.: Zorlama bir şaşırtma peşinde değiliz. Gitar, davul, bas... Klasik formatta rock parçalar yapıyoruz. Bizde önemli olan melodiler, sözler, uyum, bir şey anlatmak...

*Sözleri genelde Kaan yazıyor. Ari, senin de katkıda bulunduğun oluyor. Daha çok şarkı sözü yazmayı düşünüyor musun?
Ari B.: Valla sayılarla işimiz yok. Olanları masaya döküyoruz. Albüm aşamasında bakılır; güzel enerji çıkıyorsa albüme girer.

"TV'deki şarkı yarışmaları vurduğu kırdılı dizilerden iyidir"

*Hiç tartışıyor musunuz? Grubun idarecisi kim, agresifi kim, dediğim dedik olanı kim?
Batuhan M.: Genel müdür Ari. Yok, espri yapıyorum.
Kaan T.: Biz bu tarz konuları aşmış durumdayız. Müzik her şey. Sevgi var aramızda sonuçta. Herkesi olduğu gibi kabul edeceksin.

Hiç ortalıkta, gece hayatında gözükmüyor, vaktinizin çoğunu evde geçiriyorsunuz. Bu Duman'dan önce de böyle miydi?
Kaan T.: Zaten günlerimiz konserlerle geçiyor. Konserde bayağı bir enerji harcıyoruz. Geri kalan zamanda fazla bir şey yapmaya halimiz olmuyor. Evde oluyoruz.
Batuhan M.: Duman'dan önce de herkes haftanın belirli geceleri bir yerlerde çalıyordu. Zaten müzik amaçlı dışarı çıkılıyordu.

*Evde ne yapıyorsunuz?
Kaan T.: Herkes ne yaparsa biz de onu yapıyoruz. Film izliyoruz, maçlara bakıyoruz.

*Televizyona da takıldığınız oluyordur. "Şarkı Söylemek Lazım" ve türevi yarışmaları izlediniz mi hiç?
Kaan T.: Hiç izlemedim.
Ari B.: Bazen denk geliyorum. Bir-iki kez baktım. Öyle tam takipçisi olamadım. İyi şarkı söyleyenler var. Vurdulu kırdılı dizilerden iyidir.

"Çetin Altan'ı severiz"

*Takip ettiğiniz köşe yazarları var mı?
Kaan T.: Çetin Altan'ı severiz.
Batuhan M.: Ben Cumhuriyet'çiyim. İlhan Selçuk'u okurum.
Ari B.: Ben de Emre Kongar'cıyım.

*Rock dışında ne tür müzikler dinliyorsunuz?
Kaan T.: Caz, blues...

*Aşık Veysel'i sevdiğinizi biliyoruz. Onun dışında türkü dinliyor musunuz?
Kaan T.: Türküleri her zaman dinleriz. Mahsuni Şerif, Ali Ekber Çiçek, Arif Sağ, Neşet Ertaş...

*Anadolu'da pek çok konser verdiniz. Sizi çok şaşırtan bir kitle oldu mu?
Kaan T.: Diyarbakır'da insanlar çok heyecanlı, sevgi dolulardı. Oralarda da sevenlerimizin olduğunu görmek bizi mutlu ediyor

'' HOŞUMUZA GİDENİ YAPIORUZ ..

Bugün Türkiye'de rock müzikte kıpırdanmadan bahsediyorsak şüphesiz onların payı büyük. İkinci albümleri ile bir anda 7'den 70'e herkesin dikkatini çeken, gönlünü çelen Duman grubundan bahsediyoruz. Kendine özgü tarzları ile yeni bir önerme getirdikleri rock piyasasında arkalarından gelen onlarca müzisyeni de etkilemeyi başardılar.

Grup, geçen hafta uzun zamandır beklenen yeni albümlerini yayınladı. Konser albümlerini saymazsak 'Seni Kendime Sakladım' üçüncü albümleri. Murad Akad prodüktörlüğünde gerçekleştirilen albümde grup üyeleri yine kafalarına göre takılmış. 'Özgürlüğün Ülkesi' adlı sert üsluplu bir politik şarkı da var, alıştığımız Duman ezgileri de... Anlaşılan yine çok can yakacaklar. Duman'la röportaj yapmak zordur diyenlere bu satırlar cevap olsun, hiç korkulacak adamlar değilmiş!

Sizinle daha önce röportaj yapan arkadaşlarım "Allah yardımcın olsun, çok zor konuşurlar" dedi. Konuşmayı sevmeyen adamlar mısınız hakikaten? "Biz şarkılarımızı yapıyoruz, orada derdimizi anlatıyoruz, daha ne söyleyelim"mi diyorsunuz?
Kaan: Yaptığımız müzik ne demek istediğimizi yeterince anlatıyor. Albümle ilgili anlatılması gerekenleri anlatıyoruz tabii röportajlarda. Nasıl kaydettik, nasıl oluştu, ne değişiklikler var vs... Ama parçaların içeriği ile ilgili konuşmayı sevmiyoruz. Kimsenin hayal gücünü daraltmaya gerek yok.
Batuhan: Bir de ilk röportajda anlatmak keyifli ama röportaj sayısı arttıkça keyif de azalıyor ister istemez.

O zaman ilk röportajlardan birini yapan muhabir olarak şanslı sayılabilirim.
Batuhan: Bakalım, hep beraber göreceğiz.

Başlıyoruz o halde... Bir önceki albümden bugüne 2,5 sene geçmiş. Uzun sayılabilecek bir ara. Nerelerdeydiniz, neler yaptınız?
Kaan: Aslında ara o kadar da uzun değil. Birinci ve ikinci albüm arasında daha uzun bir ara vardı. Bu sürede bolca konser verdik. Sonra konserleri keselim, stüdyoya girelim dedik. Tamamen kendimizi hazır hissetmemizle ilgili bir şey.

İkinci albümde çok iyi bir çıkış yakaladınız. O albümün başarısı üzerine yeni bir adım atarken "Ya bu albümün gölgesinde kalırsak" diye korktuğunuz oldu mu?
Kaan: Hiç öyle kaygılarımız yok. Çünkü ilk albümden beri aynı formülü uyguluyoruz. O da hoşumuza giden şeyi yapmak. Ne dinleyiciyi çok fazla düşünüyoruz ne de piyasayı. Eğlendiğimiz şarkıları yapıyoruz. Artık seven seviyor, sevmeyen eleştiriyor. Biz hep müzik yapacağımız için beğenilsin, beğenilmesin bizim için bunun bir anlamı yok.
Batuhan: Aslında kitle genişledikçe sorumluluk artıyor. Bizi seven birilerinin olduğunu hissettikçe daha keyifle yapıyoruz müziğimizi.

Zaman zaman biz nasıl böyle bir başarı yakaladık, insanlar bizde neyi sevdiler diye düşünüyor musunuz? Tam 7'den 77'ye durumu söz konusu.
Kaan: Müziğin yaşı yok. Demek ki yaptığımız müziği seviyorlar.

İlk çaldığınız zamanları gözünüzün önüne getirin. O zamanki heyecanınızdan şimdilerde bir azalma var mı? Ya da bir değişme?
Batuhan: Bu kadar çok sevenimiz varken heyecanın kaybolması zor. Daha iyi bir noktadayız hatta. Bir hayalimiz vardı. Şimdi o hayalin içinde devam ediyoruz.

Albümde ilk dikkati çeken şarkı bir Amerika eleştirisi 'Özgürlüğün Ülkesi.' İlk defa bu kadar politik bir şarkı öylüyorsunuz.
Kaan: Aslında bu ilk değil. İlk albümde Dönek, ikinci de Manası Yok ve Masal vardı. Tavırdaki netlik, tamamen konunun hassasiyeti ile ilgili.

Müzikal olarak nasıl farklar var bu albümde?
Ari: Bu, farkında olmadan zamanla çala çala gelişen bir şey. Biz nasıl geliştiriyorsak kendimizi, kayıtları yapan Levent de yeni aletler alıyor, yeni teknikler geliştiriyor. Hepimiz ortak bir ilerleme kaydediyoruz.

Konserlerdeki soundu albümlerde yakalayabiliyor musunuz? Memnun musunuz kayıt sonuçlarından?
Ari: Her şarkının stüdyo ortamında kendi içinde bir macerası oluyor. Ortada daha hiçbir şey yokken senin kafanda bir sound oluyor. İster istemez onu ne kadar yansıtabileceğini merak ediyorsun. o macera bir şekilde bitiyor. Sonuç beklediğin gibi de olabilir, daha kötü de olabilir. Ama bizde bir memnuniyetsizlik olmadı.
Batuhan: Konserlerde seyirciden gelen acayip bir adrenalin var, bu da bizim performansımızı çok daha güçlendiriyor. Stüdyoda yalnız başına çalıyorsun. Konserdeki performansı göstermek için ayrıca bir konser albümü yaptık.

Albümde ilk kez Kaan dışında Ari'nin de iki şarkısı var. Nasıl dahil oldular onlar albüme? Batuhan, sen de bir şeyler yazıyor musun?
Ari: Bu planlanmış bir şey değildi. Provalarda gündeme geldi, bir bakalım dedik. Sonra hoşumuza gitti ve koyduk. Batuhan'ın da ikinci albümde vardı bestesi.

Yeni eklenen enstrüman var mı?
Kaan: Hayır, yok. Bildiğiniz enstrümanlar. Ama olmayacak diye de bir şey yok. Mesela Batuhan derse ki "Ben kemanı yedim bitirdim" o zaman keman da konabilir. Bir de belki akustik bir çalışmada olabilir.
Ari: Bence albümdeki zenginlik enstrümanların sayısına göre çıkmıyor ortaya. Gitarı bir yerde öyle bir çalarsınız ki, keman gibi gelir sesi. Ya da öyle bir vokal yaparım ki kemanı da duyarsınız içinde...